Reisverhaal «Let's talk about de kittelbloem»
Zon, rijst en gelukskoekjes (2018-2019)
|
Thailand
|
2 Reacties
01 Januari 2019
-
Laatste Aanpassing 02 Januari 2019
Als u wellustige gedachten heeft, is het u volledig gepardonneerd. De kittelbloem, of clitoria ternatea, heeft om die reden ook zijn naam gekregen. Of beter gezegd, haar naam. Al moet je daar toch wat fantasie voor hebben.
De paarsblauwe bloemen van deze klimplant springen in het oog door hun witgele kern en fascineren door de lichtgekrulde binnenste kroonblaadjes. Zo krijgen ze iets orchidee-achtig. In tropische landen vind je deze plant in het wild langs de wegranden. Ik zag ze al eerder, maar kon er geen naam op plakken. Tot vandaag dus. De kittelbloem.
Ik trok vorige zomer eentje in close-up op Bali. Op de foto leek het alsof de witgerande gele vlek licht gaf. Aan een vulva of een clitoris heb ik bij het zien nooit gedacht. Tot vandaag dus. In het Engels heet deze bloem Blue Pea… omdat ze naar erwtjes geurt. Minder stout dan haar Latijnse of Nederlandse naam.
Het is in Kanchanaburi dat ik meer te weten kom over de kittelbloem. Een nieuwe hype? Als je hier blauwe rijst of blauw gebak ziet, dan komt de kleurstof van de bloemblaadjes van de kittelbloem. Wat het nog specialer maakt, is dat de blauwe kleurstof reageert als bij een lakmoesproef. Als je er een zuur aan toevoegt, kleurt het rood… Tijd om te toveren.
Ik schenk de saffierblauwe thee uit het glazen karafje in mijn glaasje. De smaak is aards, maar zacht. Er worden ook medicinale krachten toegeschreven aan dit blauwe goedje. Geheugenversterkend, goed voor het hart, tegen diabetes, kalmerend en antistress. Met een beetje limoen voeg ik niet alleen smaak toe, maar tover ik mijn thee om tot een lila prinsessendrankje. Magic! Hoe meer limoen je toevoegt, hoe paarser. En zuurder. Na een kopje vol natuurlijke antioxidanten kan ik een nieuw dagje hitte met een hoog zengehalte aan.