Reisverhaal «Chiang Mai Zoo»
Honderd dagen rijst (2013-2014)
|
Thailand
|
0 Reacties
02 Februari 2014
-
Laatste Aanpassing 03 Februari 2014
Ik heb het niet voor dierentuinen. Maar zoals ik vind dat ik geen vlees zou moeten eten, en het toch eet. Zo ging ik vandaag naar Chiang Mai Zoo. Op zondag gezapig rondstruinen in een dierentuin; dat lijkt me wel wat.
***
Binnen de stad neem je de rode songthaews om goedkoop op je bestemming te geraken. Op het moment dat ik een busje wenk, komt er naast mij een toerist staan die hetzelfde busje op het oog heeft. De chauffeur speelt het spel fair en rijdt tot bij mij. De Amerikaan laat zich niet zo gemakkelijk afschepen en roept zijn bestemming: "Chiang Mai Zoo, we're with nine persons." Daar kan ik niet tegen op. Dat hoeft ook niet. We hebben toevallig dezelfde bestemming én er is plaats voor tien.
"How much?", vraagt hij schreeuwerig.
"30 baht per person", antwoordt de chauffeur. De Amerikaan roept het bedrag naar de anderen en wil akkoord gaan. Gisteren reed ik voor 20 baht 25 kilometer ver. Nu sta ik mijn mannetje.
"Dii sip", zeg ik snel. Mijn enkele woordjes Thai komen goed van pas. De chauffeur knikt. We rijden voor 20 baht per persoon. We settelen ons in het busje, juist gepast. De groepsleider deelt flesjes water uit. Het spijt hem dat hij voor mij geen flesje heeft. Een kauwgum kan hij mij wel aanbieden. Ik neem er eentje en dan gaat het zakje rond. De Amerikanen kauwen niet bescheiden.
Als we al een eindje verder zijn, vermeldt de man dat het dankzij mij is dat ze voor 20 baht rijden. Ik lijk de ervaren rot. Vijf van de negen wonen al langere tijd in Bangkok. Vreemd dat zij de onderhandeling niet in het Thais aangingen. Ik vermoed dan ook dat ze geen woord spreken. Ze komen hier immers om de Thai Engels te leren. Aan het einde van onze tocht halen ze allemaal 20 baht boven. Ik neem ook mijn briefje en wil het aan de pot toevoegen. Maar de groepsleider weigert. Zij betalen mijn ritje. Zo zijn die Amerikanen natuurlijk ook.
Struinen? Na honderd meter klimmen langs de wegen in de zoo, besef ik dat Chiang Mai in de bergen ligt. Nu begrijp ik waarom er in de Trotter staat dat auto's toegelaten zijn. En dat je een halve dag nodig hebt om alles te bezoeken. Niet door de hoeveelheid, wel door de uitgestrektheid en het klimmende en dalende parcours. Veel toeristen kiezen voor het busje dat je van de ene attractie naar de andere rondrijdt. Ik zweet liever. Het voordeel is dat de dieren groter behuisd zijn dan in een doorsnee zoo. Het blijven wel omheiningen of kooien. De dieren ogen gezond. Hun vacht glanst, ze zijn niet te mager. Ik zie geen spectaculaire beesten. Het blijft een gewone dierentuin. Om het Panda House te betreden, moet je nog eens 100 baht extra betalen. Er staat een bordje met 'you can see only one panda'. Voor één panda zoveel bijbetalen, ik pas. Ook voor Snow Dome is er extra toegangsgeld. De Aziaten drummen. Ik betaal niet om sneeuw te zien en -7° graden te ervaren.
Bij verschillende dieren staat er een tafeltje met dierenvoeder. Je stopt 10 baht in de donatiebox en je kan aardappelen of bananen voederen. Afhankelijk van wat de dieren een lekkernij vinden. Een jaguar paai je daar niet mee. Zij lusten liever een stuk vlees, voor 20 baht dan. Bij sommige dieren kan je zelfs gevaarlijk dicht komen. De brede snoet van een nijlpaard aaien, lijkt mij nochtans geen aanrader. De Maleise zwarte beer is een goede klimmer. In de betonnen muur kan hij zijn klauwen niet slaan. Als hij op zijn achterpoten staat, vind ik het beest toch vervaarlijk dichtbij.
De zoo is geen must, maar een aangename ontsnapping uit de drukke stad. Er zijn veel rustige plaatsjes om te picknicken. Intussen sla je de herten of iets wildere beesten gade. Chiang Mai zoo slaagt erin om veel van de Aziatische dieren in een zo natuurlijk mogelijke omgeving te laten vertoeven. Zo natuurlijk dat je in veel zones ook gewoon geen dieren ziet...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Chiang Mai Zoo: volwassene: 150 baht, kind: 70 baht
