Reisverhaal «Parken, tempels en kastelen»
Japan 2015
|
Japan
|
3 Reacties
11 Juli 2015
-
Laatste Aanpassing 12 Juli 2015
Als ik de zoveelste trap van het zoveelste kasteel opklauter, weet ik al op voorhand dat het niet zo heel erg de moeite is. De kastelen zijn magnifiek opgebouwd rond complexe houten constructies, dat kan je vooral van buitenaf aanschouwen. Bij mooi weer heb je van het bovenste platform een mooi vergezicht (ik heb dus een mistig uitzicht), maar binnenin is er telkens niet veel meer dan een matig museum. In kleinere steden is de uitleg zelfs alleen in het Japans. Het grootste nut ervan is dat je per verdiep even op adem kan komen vooraleer je de volgende trap op moet. Waarschijnlijk heeft het te maken met de angst om iets te missen. Nu ik hier toch ben. De toegangsprijs is ook niet hoog, dus waarom niet? Ik bezocht het kasteel van Shimabara, Kumamoto en Hiroshima. Mijn lijstje is nog niet afgewerkt. Ik ga voor meer. En voor beter weer.
Het kasteel van Hiroshima werd op 6 augustus 1945 door de atoombom vernietigd, maar werd terug opgebouwd. Ook in deze stad confronteer ik me met het gruwelijke verleden. Het Hiroshima Peace Memorial Museum vertelt hetzelfde verhaal als het museum in Nagasaki. Alleen is men hier beter voorbereid op de westerse toerist en is alles ook in het Engels vertaald. De zon schijnt fel om me op te fleuren terwijl al deze gruwel opnieuw op me afkomt. De Atomic Bomb Dome grijpt me nog het meest aan. Naast het rustgevende Peace Park, aan de oevers van de rivier, staat een restant van een gebouw dat overgebleven is na de atoombom. Het steekt schril af tegen de nieuwe torenflats en confronteert je meedogenloos met het verleden.
U heeft een tuin? Ga dan dringend op zoek naar een Japanse tuinman! De perfectie van een grasgroen tapijt, perfect getrimde buxusbollen en natuurlijk de in verschillende terrassen gekweekte bonsais. U wilt het ook! Ik wil het alleszins in terrasformaat. De parken liggen er intensgroen bij. Ja, de natuur bedankt de regen.
De oranjekleurige koi steken mooi af tegen al dat groen. Blauwe reigers scheren over het water op zoek naar een smakelijk visje. Of zijn de gigantische karpers geen spek voor hun bek? Alvast niet voor die van de kleine ijsvogel. Badderende schildpadden, libellen en vlinders in extreme formaten en opvallende kleuren... het hoort allemaal bij een park. Ik schrik op van geritsel in de kruidentuin. Twee oranjerode krabben kijken me met hun facetogen streng aan vooraleer ze overeind krabbelen en wegvluchten onder een rotsblok.
In elke stad bezoek ik ook een aantal Shinto schrijnen of tempels. Wat had je anders van mij verwacht? De donkerhouten gebouwen zijn mooi ingebed in hun omgeving. Vooraleer de gelovigen het heiligdom betreden, wassen ze zich ritueel door water over hun handen te scheppen en ook kort de mond te reinigen. Voor het schrijn buigen ze twee keer, klappen ze tweemaal in de handen en buigen nogmaals. Ze gooien ook een aantal muntstukken in de offerbox en maken een kort gebed. Soms hangt er ook een gong.
Shintoïsme bestaat in Japan naast het Boeddhisme. Shintogoden heten kami. Het zijn heilige geesten die de vorm aannemen van wind, regen, bergen, bomen, rivieren... elementen die belangrijk zijn voor het leven. Mensen kunnen kami worden na de dood. In het Shintoïsme is er geen absoluut goed en kwaad, is niemand perfect. Het is een optimistisch geloof dat uitgaat van de goedheid van de mens. Shintorituelen houdt men vooral om de kwade geesten af te wenden. Aan een schrijn kan je ook vaak een voorspelling kopen. Zelfs in het Engels!
Fotoalbums van locatie «Hiroshima»
