Reisverhaal «Vorig jaar, deze tijd»
Onder mijn regenwolken
|
België
|
6 Reacties
17 December 2014
-
Laatste Aanpassing 22 December 2014
"Amai", merkt een collega op, "het is al een jaar geleden." Ze verbaast zich duidelijk zelf over de snelheid waarmee een jaar voorbijschiet.
Ik zucht. Niet omdat ik dit de komende dagen vaak zal horen. Eerder omdat ik het zelf onvoorstelbaar vind. Waar ik ooit zo hard naar verlangd heb, hoort nu al zo lang tot het verleden.
Vorig jaar deze tijd stond mijn hoofd niet meer in werkmodus. Zelfs niet in kerstvakantiemodus. Mijn gedachten sprongen tomeloos rond. Naar mijn tafel waar ik de spullen op verzamelde die ik al dan niet ging meenemen. Naar de dingen die ik nog moest doen of wou doen. Maar vooral naar mijn uiteindelijke vertrek. Ook al was Bangkok, het begin- en eindpunt van mijn grote trip, een vertrouwde plek, het maakte mij toch allemaal een beetje zenuwachtig. Een nervositeit die door de bezorgde vragen van familie en vrienden als een trillende machine op gang werd gebracht. De stap naar het onbekende. Ik ging nu werkelijk realiseren waar ik al een jaar heldhaftig over was.
En nu is het een jaar geleden. Ik verlang nog steeds.
De komende maanden zal ik vaak denken aan waar ik vorig jaar vertoefde op dit tijdstip. Als ik door de straten van Gent flaneer, zal ik doen alsof ik Ho Chi Minh doorkruis. Wanneer ik een dekentje over mij drapeer en me nestel op de bank, zal ik denken aan die warme dagen dat ik languit op het strand lag en het ene boek na het andere verslond. Ik zal in het station vloeken over tien minuten vertraging, maar lyrisch worden als ik vertel over de twee uur treinvertraging in Thailand.
Een jaar geleden.
En toch. De herinnering zindert elke dag als een warme gloed door mijn aderen.
De kerstvakantie heeft weer een gewone vorm
