Reisverhaal «Mijn adem stokt»
België
|
2 Reacties
27 Augustus 2023
-
Laatste Aanpassing 27 Augustus 2023
Eind augustus, de eerste lesvoorbereidingen zijn klaar, de vergaderingen volgen elkaar frequenter op en ik neem niet alleen de schoolplanning erbij, maar ook mijn vakantieplanner. Alles ligt nog open; zowel dichtbij als ver weg lonkt.
In een eerste zoektocht richt ik mij op de herfstvakantie. Vertrekken op de eerste zaterdag en terugkomen op vrijdag. Voldoende lang voor een citytrip en perfect te combineren met mijn schoolroutine. Voor een korte trip wil ik het vliegtuig vermijden, dus geef ik op NMBS Internationaal de ene na de andere bestemming in. Het liefst wil ik naar een stad zuidelijker dan Parijs, alhoewel je voor een mooi-weer-vakantie veel verder moet. Dijon, Montpellier, Nantes, Aix-en-Provence, Turijn… De prijzen starten bij driehonderd euro en lopen op tot vierhonderd. München lukt vanaf 266 euro, maar na alle annuleringen vorig jaar vertrouw ik de Deutsche Bahn en ICE niet meer. Ik blijf als een bezetene bestemmingen ingeven. Routes met vier of vijf overstappen en hoge bedragen flitsen op het beeldscherm. Ik moet naar adem happen.
Ik verleg mijn hoop naar Brussels Airlines. Opnieuw geef ik verschillende bestemmingen in die iets zuidelijker gaan dan wat ik met de trein opzocht. Ik weet intussen dat de aangegeven prijzen zonder bagage om in te checken zijn. Deze vakantie lukte dat perfect voor een zomerse citytrip naar Rome, maar als het weer variabel is, is het een uitdaging. Dan heb ik het nog niet eens over mijn wens om ook op reis iets leuks te kunnen kopen. Athene, Bilbao, Sevilla, Malaga, Lissabon, Palermo… Er zijn vaak geen rechtstreekse vluchten en de prijzen gaan van pijnlijk hoog tot onverantwoord. Ik zoek verder op Cheaptickets. Boekarest, Boedapest, Sofia… Behalve opties met Ryanair levert het mij niet veel extra op.
De kerstvakantie sla ik wijselijk over. Uit ervaring is het dan altijd al veel te duur om te reizen. Dezelfde trend zet zich verder voor de krokus- en paasvakantie. En als ik voor de zomer lukraak bestemmingen in Azië ingeef, word ik er niet optimistischer op. Wanneer ik wel iets vind dat net door de beugel kan, vind ik het hallucinant dat ik eind augustus al moet vastleggen waar ik in april of juli naar toe reis. En niet omdat het een koopje is waar ik niet aan kan weerstaan, dat deed ik vorige jaren wel eens, maar omdat het binnen de mogelijkheden misschien de enige en laatste optie is. Zonder het goed en wel te beseffen, ben ik na mijn lange reis in een nieuwe reiswerkelijkheid terechtgekomen. Ik heb geen idee hoe ik het moet aanpakken zodat ik niet onder mijn wolken hoef te blijven plakken.
Wanhopig keer ik terug naar de treinboekingssite. Ik kort de reisdagen in. Voor 150 euro naar Parijs, 200 euro naar Londen waarvan ik net terug ben. Mijn laatste ontdekking is voor 225 euro heen en terug naar Berlijn. Dat is best wel een scherpe prijs. En vriezen zal het begin november toch nog niet doen? Ik moet het nog even laten bezinken. De kans dat het een tripje naar Haarlem of Delft wordt, wordt elke minuut reëler. Misschien moet ik toch nog even Apeldoorn bellen!
