Reisverhaal «Feeëriek Hoi An, met een commercieel kantje»
Honderd dagen rijst (2013-2014)
|
Vietnam
|
6 Reacties
24 Februari 2014
-
Laatste Aanpassing 25 Februari 2014
"You are very brave", zeg ik tegen het meisje dat de hele avond op de stoep naast de menukaart staat, terwijl ik van een glaasje Dalat witte wijn nip. Dalat is een streek in de hooglanden van Vietnam. Ik ben er niet geweest, wegens mijn zwakte voor de kust. De wijn van Dalat kan ik best wel appreciëren. Daarvoor hoef ik niet per se de bergen in te gaan.
"It's my job", antwoordt ze zelfverzekerd. Op het terrasje van Ong Bee aanhoor ik de schelle stem van het meisje dat de klanten moet lokken. Eerlijk. Had ik geen referentie uit mijn reisgids, dan was ik op basis van haar lokroep voorbijgelopen. Het is een schouwspel. Soms heel eenzijdig. Veel toeristen kijken niets eens scheef als ze hen aanspreekt. Ik neem me voor om steevast een reactie te geven. Iedereen die hier iets verkoopt, heeft last van opdringerig zijn. Ik zou hen graag uitleggen dat westerlingen graag het gevoel hebben dat ze zelfstandig beslissen en dus liefst met rust worden gelaten. Een beetje aanmoediging mag. Hoe meer ze worden gepusht, hoe meer ze de neiging hebben om gewoon in het restaurantje naast de deur te gaan. In de winkels is het ook erg.
"You buy something", echoot de hele dag door mijn hoofd. In een klein winkeltje staat er een bordje 'no pressure'. Druk of geen druk, ik koop alleen als ik dat wil. Leder, juwelen, bamboeschalen. Ik denk aan mijn rugzak die nu redelijk compact is. Wat ik graag zie, is te groot of te onhandig om mee te dragen. Frustratie. De prullaria laat ik aan de andere toeristen over. Eerst focus ik me op de cultuur.
Hoi An: havenstad, handelsnederzetting, kustplaats... en shoppingwalhalla. Strand en winkels, twee van mijn zwakke punten. Of sterke. Ik blijf hier een weekje.
De oude stad staat op de werelderfgoedlijst. Minihuizen met invloeden uit verschillende werelddelen bepalen het uitzicht. Niet meer dan een verdieping hoog, in een mediterraan zachtgeel, met lieflijke houten balkonnetjes, en her en der zuilenrijtjes verwerkt. Als de avond valt en de lampionnetjes branden, waan je je in een sprookjespark. In de drie straten die evenwijdig lopen met de rivier vind je de mooiste huizen. Bijna elk huis is ingericht als souvenirwinkel. Ik laat me niet teveel afleiden door de koopwaar en probeer zoveel mogelijk naar boven te kijken. Slenteren is de fysieke inspanning van de dag. En op een bankje zitten aan de Thu Bon rivier.
De commerciële ingesteldheid - of noem het gewoon koopdruk - leeft ook in de bezienswaardigheden verder. Verscheidene huizen van vooraanstaanden en van rijke kooplui zijn te bezichtigen. De familie Tran, Tan Ky of Phung Hung. Je krijgt er een korte rondleiding. De architectuur is een mengeling van Chinese, Japanse en Vietnamese stijl. De gids steunt vooral op alles wat ze verkopen. Je moet onvermijdelijk het parcours van de souvenirs afleggen.
In de huizen vind je markeringen tot waar het water kwam tijdens overstromingen. De gids vertelt dat ze hier gewoon zijn om al hun meubilair in sneltempo naar een hoger verdiep te brengen. Verplaatsingen gebeuren dan per bootje. Oplossingen voor de overstromingen heeft men nog niet gevonden. Men leert er gewoon mee leven. De laatste markering dateert van november 2013. In 1964 stond het water wel vier meter hoog.
Alleen in de tempels ben je verlost van de verkopers. Alhoewel. Aan de ingang staat er meestal ook een kraampje. De daken trekken met hun draakfiguren meteen de aandacht. In de hoeken gapen karpers bezet met mozaïeksteentjes je aan. Symbool voor allerlei positieve dingen zoals overvloed, een lang leven en succes. Wat wil je nog meer. Eens je door de eerste poort bent, vaak met verfijnd houtsnijwerk, wandel je over een binnentuin tot aan de eigenlijke tempel. Bougainvillea, ficussen en frangipani. Soms in bonsaistijl. Binnenin de tempel gebeurt de verering rond een altaar dat rijkelijk versierd is. Voor de rest is de binnenkant meestal sober. Ik begin deze tempels te smaken. Ook al zijn er weinig boeddha's te bespeuren.
