Reisverhaal «Good luck for you»

Honderd dagen rijst (2013-2014) | Thailand | 4 Reacties 29 December 2013 - Laatste Aanpassing 31 December 2013

"Hier zie je anders geen toerist", zegt ze terwijl ze ongestoord stukken brood naar de vissen gooit. Ik glimlach. Toch ben ik niet ver van mijn guesthouse. In plaats van rechts af te slaan, richting Banglamphu en highlights, sla ik vandaag links af. De straat lijkt in alles op de andere zijstraten. Winkeltjes en eetstalletjes op de stoep, een 7-Eleven (superette). Aan het einde van de straat een school en een tempel. Het grote verschil is dat er geen guesthouses zijn, en dus ook geen toeristen. De straat loopt dood op de Chao Phraya rivier. Ik sta naast het meisje op de pontbrug. Ze reikt me een stuk brood aan. Ik verscheur het en gooi het naar de gretig etende vissen. Zwartgrijze monsters.

"Welke vissen zijn dit?", vraag ik. Ze kent de Engelse naam niet. Na een paar klikken op haar smartphone weet ik dat het catfish (meerval) zijn. De afgeplatte mond doet niet meteen aan een kat denken; de korte en lange draden op hun snoet hebben wel iets weg van snorharen.

"Waarom voederen jullie de vissen?", vraag ik nieuwsgierig. Ik zag het gebruik al meermaals.

"Je doneert aan de tempel en dan geef je de vissen eten, voor good luck", legt ze uit, "maar nu kennen we die betekenis niet meer, we doen het just for fun." Ze glimlacht. Aan de voet van de oever staat een kraampje met zakken brood. Afhankelijk van de grootte 20, 40 of 100 baht. Zonder toezicht. Met een donatiebox erbij.

"Where are you from?", vraagt ze. Ze kent België. Ze studeerde in Londen. Haar kennis reikt wel niet verder dan de lekkere Belgische bieren.

We staren over het water en blijven brood gooien. Ze wacht op een vriendin.

"Ik ging naar een waarzegger", vertelt ze", hij zei dat ik dit jaar in deze tempel moest offeren." Ze woont nu aan de andere kant van de stad, maar ze ging hier naar school. Vandaar haar band met deze tempel. "Ik had het zo druk dit jaar", gaat ze verder", "en morgen vertrek ik naar Japan. Vandaag ben ik er geraakt, op het nippertje."

"Maar juist op tijd", antwoord ik. "Ik zou me slecht gevoeld hebben als het niet gelukt was", zegt ze. Als je niet bijgelovig bent, laat je natuurlijk ook je toekomst niet voorspellen. Ze studeerde in het buitenland, werkt in public relations, gaat op reis naar Japan... zo slecht gaat het haar precies niet af. Haar vriendin komt opdagen.

"Good luck", wensen ze me toe.

"Good luck for you too."