Reisverhaal «De kracht van de zee»
Honderd dagen rijst (2013-2014)
|
Thailand
|
6 Reacties
15 Januari 2014
-
Laatste Aanpassing 11 Februari 2014
Ik zit op de rand van de vloedlijn, alleen op het strand. Een strook zeewier, verweerd hout, plastic flesjes en teenslippers. De zee hoeft ze niet, spoelt ze niet dankbaar terug. Ze is zelfs woest vandaag en gaat lelijk te keer. In grote golven komt ze krachtig op het strand af. Met in haar kielzog een stevige wind die de golven een nog angstaanjagender aanblik geven. Ze vloeit tot aan mijn tenen om me duidelijk te maken dat ze het meent, maar vloeit dan al even snel terug.
Je wilt me opslokken. Zonder aankondiging kom je op me af. Ik kan op het nippertje mijn tasje en fototoestel grijpen en redden van de verdrinkingsdood. Je dwingt me tot nederigheid en ik ga wat verder van je af zitten. De wolken pakken grijs samen voor de zon. Willen die mij ook wegjagen? Ik blijf zitten. De wolken geven op. De zon krijgt de kans om me te beschijnen. De zee blijft energiek, maar houdt zich gedeisd. Ik geniet.
Heel even.
Er verschijnen gele handdoeken van het resort naast mij. Drie Duitse koppels stormen het strand op. Met flessen bier in de hand. De klok moet in Khanom nog tien uur slaan. Zitten ze nog op Duitse tijd? Ik schuif onopvallend op en neem een stoeltje aan de Sandy Bar. Ze geraken niet uit mijn vizier. Ze nemen veel ruimte in. Wat doen zij hier? Hebben ze de boot naar Ko Samui gemist?
Bedenkingen.
Over mijn eigen beslissing om naar Phuket te gaan. Een besluit dat ik een paar maand geleden heb genomen door een rechtstreekse vlucht van Phuket naar Chiang Mai te boeken. Na drie weken reizen langs de oostkust van Thailand, een regio niet fel bezocht door westerse toeristen, ga ik me smijten in het toppunt van toerisme. En ik erger me al aan zes Duitsers.
Er doemen verschillende scenario's in mijn hoofd op. Ik blijf aan de oostkant voor mijn strandvakantie en probeer dan vanuit mijn laatste stop Nakhon Si Thammarat in Chiang Mai te geraken. Dat betekent twee lange treinritten, goed voor meer dan 24u, zonder de wachttijden erbij te rekenen. Nou, daar heb ik wel ervaring mee, met lang op de trein zitten. Dan moet ik over Bangkok. Geen garantie momenteel dat alle treinen rijden. En dat ik nog een kaartje kan reserveren. De nachttreinen zitten in deze periode meestal vol.
Toch naar Phuket?
Ik ga, al was het alleen maar om mijn vlucht te nemen. Van Nakhon Si Thammarat ben ik in een zestal uur met de bus aan de westkant van Thailand. In twee uur vliegen tijd sta ik in Chiang Mai. Daarvoor kan ik me geen onzeker scenario met de trein riskeren.
En waarschijnlijk levert het ook wel een verhaaltje op!
Fotoalbums van locatie «Khanom»
