Reisverhaal «Onder de indruk van Taipei 101»
Zon, rijst en gelukskoekjes (2018-2019)
|
Taiwan
|
8 Reacties
17 Maart 2019
-
Laatste Aanpassing 01 November 2019
Al drie dagen dwaal ik rond in de stad en ik heb de wereldbefaamde Taipei 101 alleen nog maar in de verte zien opdoemen. Misschien komt het door het grauwe weer dat zijn grijze bast niet meteen in het oog springt. Ik neem de metro richting Xinyi, het financiële district van Taipei, waar ik rond, onder en in de wolkenkrabber pas zal ervaren hoe fenomenaal dit gigantische bouwwerk is.
Dat hij sinds 2010 niet meer de hoogste is, doet geen afbreuk aan zijn sterallures. De vijfhonderdacht meterhoge building heeft met zijn blauwgroen getinte glaspartijen en aluminium afwerking een zeer industriële look. Als ik de vergelijking met een bamboestengel niet gelezen had, was ik er waarschijnlijk niet zelf opgekomen. De hoofdtoren is ingedeeld in acht segmenten van telkens acht verdiepingen. In de Chinese cultuur wordt het nummer acht geassocieerd met overvloed, voorspoed en geluk.
Voor mij lijkt hij meer op een blokkentoren. Maar dan eentje die niet elk moment kan instorten. Hij is speciaal ontworpen om tyfoonwinden en aardbevingen te weerstaan. Ik sidder toch even bij de gedachte dat de Taipei 101 slechts op tweehonderd meter afstand staat van een grote breuklijn. Een paar dagen geleden voelde ik een kleine beving en sindsdien staan mijn voelsprieten op scherp. In 2002 werden tijdens de bouw twee bouwkranen omvergeworpen bij een aardbeving met een kracht van 6,8 op de schaal van Richter. Vijf mensen lieten het leven, maar het gebouw toonde geen structurele schade en de bouw werd snel hervat. Ze zaten toen aan de zesenvijftigste verdieping.
Wat moet je doen bij een aardbeving? Op Bali stormde ik in een intuïtieve reactie naar buiten. In landen zoals Japan en Taiwan wordt aangeraden om binnen te blijven. Het gebouw waar je in vertoeft, is vaak beter bestand tegen de aardbeving dan het risico te nemen om op straat van alles op je hoofd te krijgen. Alhoewel. Er zijn in Japan ook schandalen opgedoken waarbij de bouwnormen niet gerespecteerd werden. In Taiwan logeerde ik vaak in heel oude hotels. Ik was me altijd bewust van de nooduitgang. Je kan het natuurlijk ook anders bekijken. Deze oudere gebouwen hebben de tand des tijds al doorstaan. Toch voel ik me meer op mijn gemak in mijn cleane nieuwbouwhostel in Taipei, ook al lig ik op de bovenste verdieping. Het is een fascinatie geworden. Elke ochtend check ik het earthquake report. Bijna elke dag zijn er een of meerdere kleinere aardbevingen ergens in Taiwan. De meeste zijn lokaal en hebben weinig impact op het dagelijks leven.
De lift zoeft met iets meer dan zestig kilometer per uur naar boven. In zevendertig seconden sta ik van de vijfde op de negenentachtigste verdieping. Dat is alweer geen record meer. In het Chinese Guangzhou vliegt in de East Tower de lift met zesenzeventig kilometer naar boven. Terwijl ik in de lift sta, wil ik vooral niet nadenken over het remsysteem dat daarvoor nodig is.
De mistige wolkenmassa beperkt het uitzicht, maar toch wil ik dit bezoek niet missen. Binnenin wil ik de goudkleurige massieve winddemper zien die de toren stabiel houdt door heen en weer te slingeren en zo de ontstane bewegingen te compenseren. De demperbol is wel nog een recordhouder en dus de grootste ter wereld. Het is ook de enige die zichtbaar is voor bezoekers. Zo’n zeshonderdzestig ton hangt tussen de zevenentachtigste en tweeënnegentigste verdieping. De bol zelf bestaat uit aan elkaar gelaste staalplaten. In 2015 slingerde de hoofddemper één meter en dat is meteen het record. Terwijl de getallen en de feiten door mijn hoofd tollen, neem ik de snelle lift terug naar beneden. Hoe veilig dit gebouw ook mag zijn, mijn instinct zegt dat ik liever met beide voeten op de grond sta.
Voorheen: Taipei World Financial Center
Ontwerp: C.Y. Lee & Partners
Gebouwd door: KTRT Joint Venture
Fotoalbums van locatie «Taipei»
