Reisverhaal «De geur van sinaasappelbloesems»

Andalusië 2015 | Spanje | 0 Reacties 10 April 2015 - Laatste Aanpassing 11 April 2015

De strakblauwe lucht verandert in een dicht wolkendek naarmate de trein Cordoba nadert. Ik heb bedenkingen bij mijn optimistische (of gemakzuchtige) bui tijdens het inpakken. Als ik de trein verlaat, trek ik mijn sjaaltje wat strakker aan. Geen illusies. Een grote thermometer afficheert 16°. Op het moment dat ik voorbij wandel, gaat er zelfs nog een graad af. Gelukkig is er niemand in de buurt om eens duchtig over het weer te zagen. De Cordovanen dragen winterkleren.

Mijn doel: de Mezquita de Cordoba! Ik beken. Dit is de enige bezienswaardigheid waarmee ik Cordoba associeer. Zoals Granada met het Alhambra. Voor ik op pad ga, drop ik mijn zonnebril en wissel ik mijn sandalen voor gesloten schoeisel. Het enige extra warme dat ik bij me heb. Mijn jasje ligt nog in Sevilla.

Door de smalle straten met witte huizen vallen onverwacht de zonnestralen voorzichtig naar beneden. Mijn sjaaltje gaat uit. De witte wolken maken plaats voor een blauwe hemel als ik de Mezquita nader. Verdorie, geen zonnebril. In de binnentuin van de Mezquita geurt het naar zoete bloesems. Een krachtige geur die me door Cordoba zal vergezellen.

Een kathedraal in een moskee, dat is het unieke concept van de Santa Iglesia Catedral en de Mezquita. Zonder een of andere godsdienst te schofferen, geef mij maar de strak gestileerde, sobere zuilen en gewelven van de Mezquita. Met hun zandkleurige en oranje strepen zouden ze niet misstaan als parasollen op het strand. Je ziet waar ik met mijn gedachten zit. De weelderige, renaissance en barokke ornamenten in de nissen zorgen voor een gigantische stijlbreuk. Een lavastenen Boeddhabeeld zou hier beter passen.

Het is geen tijdelijke opflakkering. Na de lunch ga ik het lot tarten en mijn outfit in zomermodus zetten. Ik struin rond door de kleine straten, bots op indrukwekkende kerkjes, intieme pleinen en geniet vooral van de zon die mij vergezelt. Vanaf de toren van het Alcazar de los Reyes Cristianos werp ik een blik over de Mezquita, de Puente Romano en de rivier. Als je zou twijfelen aan een bezoek van dit fort, doe het dan voor de tuinen. Ze vergroten de kasteelallures van het Alcazar.

Zes uur 's avonds, de straten lopen nog lang niet leeg, de terrassen van de Plaza de Corredera trekken volk; dit is het Zuiden. De thermometer verraadt 26°.

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------