Reisverhaal «Onder andere regenwolken»
Transmongolië Express 2013
|
Rusland
|
1 Reacties
01 Juli 2013
-
Laatste Aanpassing 01 Juli 2013
De grote afvoerpijpen tegen de oppermachtige gevels leken gisteren nogal overdreven, maar bewijzen tijdens de stortregens van vandaag hun nut. Het regenwater gutst krachtig naar beneden.
Deel één van onze regendag bestaat hoofdzakelijk uit de zoektocht naar een paraplu of een regenponcho voor Isa. Ook al loppt iedereen er met eentje rond of aan, toch duurt het eventjes voor we een geschikt exemplaar vinden. De verkoper aan de ingang van een metrostation is zo vriendelijk dat hij de poncho helpt aan te trekken. Hij kleeft de velcro keurig dicht van vlak onder haar kin tot helemaal beneden. Zoveel Russische behulpzaamheid hadden we niet verwacht. En het was niet onze eerste vriendelijke Rus vandaag! Ook al loopt de communicatie heel stroef. Isa downloadde Google Translation en trok met haar iPhone naar de receptiebalie om duidelijk te maken dat onze douche kapot was (dush sloman) en dat er geen water is (net vodi). Om aan muggenspray te geraken, gebruikte ik het Point It boekje.
De gouden en azuurblauwe roomsoestorentjes van De Kerk van de Verlosser op het Bloed vergrijzen onder de grauwe regenlucht. Vandaag houden we ons zoet met de binnenkant. De muren zijn van onder tot boven in de hoge koepels betegeld met blinkende, kleurrijke mozaïekjes. Zelfs ik raak onder de indruk van zoveel heiligen. De kerk werd gebouwd op de plaats waar tsaar Alexander II werd vermoord, in 1881. Zijn opvolger, Alex III, schreef een wedstrijd uit en dit ontwerp won. Hopelijk doet morgen een zonnetje met blauwe lucht de buitenkant wat meer eer aan.
De salad bar is al you can eat... en wij hebben veel tijd te besteden. Zo belanden we terug bij Yolki Palki. We genieten van de Russische salades met haring, rode bietjes en augurken (en nog zoveel meer) en wachten tot het stopt met regenen.
Ijdele hoop. Het lijkt telkens te stoppen en op te klaren, maar even later vallen er weer dikke druppels.
Dan concentreren we ons maar verder op de binnenkant.
We zwemmen verder langs de Nevski Prospekt tot aan de Izaäkkathedraal, één van de grootste kathedralen ter wereld. De prachtige gouden koepel is nu gewoon een gouden koepel. En voor ons momenteel gewoon een dak boven ons hoofd. Alhoewel, 100 kg bladgoud doet me wel zwijmelen. In het sovjettijdperk werd de kathedraal gebruikt als atheïstisch museum. Nu, ook al is het nog steeds een museum, vind je hier massa's iconen en niets atheïstisch meer terug.
Het regenwater stroomt door mijn sandalen en dus is het hoogtijd om terug naar het hostel te keren.
In Rusland doet zich een uiterst vreemd natuurfenomeen voor. De regen valt hier in één dag in bakken uit de hemel om daarna achttien dagen droog te blijven. Dat maken we onszelf wijs terwijl we onze natte kleren uitspelen.
Morgen schijnt de zon.
