Reisverhaal «Een kleine ontdekking: Graz»

Veertig dagen treinen door Europa | Oostenrijk | 0 Reacties 24 Juli 2022 - Laatste Aanpassing 18 Augustus 2022

24/7

Alle pluimen gaan naar de Oostenrijkse Spoorwegen met stipt vertrek en aankomst. Deze keer in Graz, de tweede grootste stad van het land. Dat is misleidend, want wel tien keer kleiner dan Wenen. Wanneer ik door de verlaten straten ronddool, bedenk ik dat drie nachten misschien wat veel zijn. Op zondag is, op wat restaurantjes na, alles gesloten. Nu naar het Kunsthaus, morgen naar het kasteel op de berg en de stad verder ontdekken. En overmorgen? Dinsdag voorspellen ze afkoeling en regen. Ik wil na drie weken wel eens een dagje niksen. Alleen… ik ben daar niet zo goed in.

25/7

Graz herleeft op maandagochtend. De winkels zijn al voor tien uur open. Daar was duidelijk behoefte aan na de zondagse rust. De klim naar het kasteel is steil, maar kort. De beloning zijn de vergezichten over de stad en de bergen. Bij de terugtocht stel ik vast dat de voorgestelde wandeling in het oude centrum slechts een kwartiertje duurt. Ik ben een paar uur zoet. Via overdekte doorgangen en steegjes ontdek ik binnenpleinen met terrasjes waar het bourgondische leven volop aan de gang is. Ik eindig mijn dag pootjebadend in de Mur, om zo de hitte wat af te spoelen.

26/7

Na de popart-expositie en de middag berg ik mijn regenjas en -plan op. Ik trek naar de andere kant van de stad. Bij de universiteit, in een wijk waar de huizen kastelen zijn, ligt de botanische tuin. In de tropische kas verandert warm in klam en vochtig. Het loof overwoekert het pad. Wanneer ik gebukt onder de bladeren stap, voelt het alsof er elk moment een vies beest in mijn nek kan belanden. Het begint overal te jeuken. Mijn geest onderscheidt heel even niet dat dit fake jungle is. Toch wil ik er telkens binnen. Voor dat korte Thailand-in-het-regenseizoengevoel.

 

 

 

 

 

Plaats een Reactie

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking