Reisverhaal «Valladolid, in het hart van Yucatan»

Mexico 2016 | Mexico | 4 Reacties 09 Juli 2016 - Laatste Aanpassing 16 Oktober 2016

Na een laatste frisse plons in de zee is het tijd om Mexico in te duiken. Of toch een minideel daarvan. In onze reisplanning volgen we de Mayaroute op het schiereiland Yucatan en in de bergachtige deelstaat Chiapas die grenst aan Guatemala. Vandaag trek ik naar Valladolid, een stad in het hart van Yucatan, waar ik Isa zal ontmoeten om samen verder te reizen.

Na een eentonige route langs de kustautostrade slaat de bus het binnenland in. De weg ligt ingesloten tussen het groene loof. De baan is al even monotoon. We passeren amper dorpen. Geen mensjeskijken dus. Om de tijd te doden, probeer ik zoveel mogelijk vogels te spotten. Als we de afslag Valladolid inslaan en door groezelige achterafstraatjes naar het busstation rijden, heeft een dosis gezonde reiszenuwen mij te pakken. Na een week luxe moet ik de wereldreiziger in mij onder het zand vandaan halen.

De kleuren van de huizenrijen betoveren mij meteen. Weg zand. Limoengroen aan de zijde van roestrood en knalroze. Straat na straat, in het kleine stadscentrum, waar de huizen slechts een verdieping hoog zijn. Misschien is het de laagbouw die het idyllisch maakt. Alsof je in een miniatuurstad loopt. Ik kom hier en daar een westerse toerist tegen, maar van een andere soort dan de massatoerist. Het is tijd om in actie te schieten en ook om iets meer Spaans boven te halen dan hola en gracias.

De klooster-kerk San Bernardino dateert van 1552 en is daarmee een van de oudste kerken in Yucatan. De buitenkant is robuust en de dikke muren roepen koelte op. In het hart van Yucatan is het al van 's ochtendsvroeg zwoel en heet. De kerk is binnenin sober wit gestuukt zodat het overdadig versierde altaarstuk meteen de aandacht trekt. Toch ligt voor mij de bezoekwaarde van dit religieuze bouwwerk elders. In het klooster brengen het roestroze stucwerk met delicate versieringen en de hoge bogen mij meteen in bekoring. De hoge kokospalmen in de tropische tuin maken het prentkaartgevoel compleet.

Voor Cenote Zaci moet je de stad doorkruisen langs de Catedral San Gervasio en het Parque Francisco. Op een kwartiertje sta je er. Zaci is de naam van de Maya-stad waarop Vallodolid door de Spaanse conquistadores gebouwd werd. Dit klinkt te vredig. Zoals het een veroveraar betaamt, moesten de Maya's onder dwang de eigen bouwwerken slopen en de nieuwe stad heropbouwen. Dat daar oorlogen uit voortgekomen zijn, is niet ondenkbaar. Bitter. Vandaag genieten we van de koloniale sfeer...

Zonder zwemkledij kan je alleen een kijkje nemen in de cenote. Deze poelen zijn een bekend fenomeen in de Yucatan waar geen bovengrondse rivieren zijn. Het water sijpelt door de grond en via de ondergrondse rivieren vloeit het water naar zee. Op sommige plaatsen ontstaan er ondergrondse verzakkingen die gevuld raken met water: de cenotes. Het natuurverschijnsel krijgt natuurlijk ook een mythologische verklaring. Voor de Maya's waren deze cenotes de toegang tot de onderwereld. Zij brachten offers op deze heilige plaatsen, ook mensenoffers. De plaatselijke jeugd en enkele toeristen hebben geen schrik om in de onderwereld verzeild te geraken en zoeken verkoeling in de cenote. Ik krijg eerder koude rillingen van deze stalagtietengrot waar de geur van vleermuizenkak overheerst.

In het park voor de kathedraal zijn we niet de enigen die verpozen. Er zijn alleen te weinig bomen om alle uitgetelde toeristen van schaduw te voorzien. De avond die valt, helpt een handje. De drukke straat rond het park verandert in een dansvloer. Mannen en vrouwen laten al tapdansend een flesje op het hoofd balanceren. De folklore overheerst zonder dat dit een show voor toeristen is. Ik kan de avond afsluiten met een gerust gemoed. Ik ben in Mexico.

Praktische reisinformatie:

- ADO-bus van Playa del Carmen naar Valladolid, 97 MXN, ongeveer 3u (rijdt via Tulum)

- Hotel Maria Guadalupe, via booking.com, centraal gelegen, sober, maar mooi en kleinschalig hotel (eerder pension), ongeveer 30 euro/nacht + zoet ontbijt

- Templo de San Bernardino y Convento de Sisal, 30 MXN

- Cenote Zaci, 30 MXN (bezichtigen en/of zwemmen). Cenote Dzitnup ligt buiten Valladolid, maar heb ik niet bezocht. Dit zou een van de spectaculairste zijn in de Yucatan.

- Museo San Roque, gratis (alle informatie in het Spaans)

(richtlijn: 20 MXN = €1)

 

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Valladolid»

Valladolid, in het hart van de Yucatan (30)

08 Juli 2016 | Mexico 2016 | Mexico | Laatste Aanpassing 11 September 2016

 

Plaats een Reactie

Anneleen Geduld, Cathy, we zijn nog maar vertrokken :-) Geplaatst op 01 September 2016
Cathy Temples ingeruild voor mooie kerken. Hoe vriendelijk zijn de locale mensen? Voel je je welkom? Geplaatst op 01 September 2016
Anneleen @mojo: bedankt en het wordt er alleen maar mooier op! Geplaatst op 31 Augustus 2016
Mojo Mexico altijd al interessant gevonden maar door jouw reiservaringen van de afgelopen tijd te mogen lezen is het alleen maar toegenomen. Mooi!!! Geplaatst op 31 Augustus 2016

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking