Reisverhaal «Osaka: something old, something new...»

Japan 2015 | Japan | 2 Reacties 16 Juli 2015 - Laatste Aanpassing 10 Augustus 2015

...something crazy and something blue.

Wat zou jij doen je als je maar een dag in Osaka hebt? Een strakke planning maken of doelloos de stad verkennen? In een stad waar veel mensen zich alleen met shoppen drie dagen kunnen bezighouden, beland je dan onvermijdelijk in shopping streets en department stores. Ik stel het souvenirshoppen noodgedwongen uit tot aan het einde van mijn reis, dus stippel ik een route uit.

Met de gedachte 'het moet niet altijd iets oud zijn' trek ik richting Osaka Aquarium Kaiyukan. In dit aquarium zijn er verschillende kleinere aquaria opgesteld rond een grote, centrale watertank. In de buitencirkel beeldt men verschillende biotopen van de Stille Oceaan uit, in de binnentank van bijna tien meter hoog en met meer dan vijf miljoen liter water draait het voornamelijk om de 4,5 meter lange walvishaai. Het blauwige licht geeft een psychedelische sfeer aan de verschillende aquaria. Hier wil ik alleen zijn en niet omringd door hordes toeristen en schoolkinderen.

Otters, zeehonden... dolfijnen, pinguïns.. achter glas. Help, mijn hart breekt. Ik weet niet wat mijn naïeve geest had gedacht. Het zijn maar vissen. Of is het omdat mijn empathisch vermogen ten aanzien van kwallen tot nul is herleid? Dit is ook een zoo. Ik kijk wel mijn ogen uit op de voorbij zwemmende haaien en de fladderende vinnen van de roggen die soms letterlijk tegen het raam aanplakken. Wat de kwallen betreft, achter glas vind ik de doorschijnende beestjes bijzonder fascinerend. 

Het kasteel van Osaka sla ik over, maar een tempel staat wel op mijn programma. Met de metro scheur ik naar de andere kant van de stad. Ik steek mijn hoofd boven de grond aan de Shintennoji tempel. De oude tempelwanden contrasteren fel met de nieuwe buildings van Osaka. De pagode zal hier ooit wel de hoogste geweest zijn. 

Op mijn wandeltocht laat ik de zoo links liggen. Geen dieren in gevangenschap meer voor mij! Ik kom terecht in de lunaparksfeer van Shinsekai. De voorbijgangers wrijven gretig over de voeten van een goudkleurig, griezelig figuur. Billiken (zo heet dit beeldje) kwam begin 1900 uit Amerika. Hij was een mascotte van scholen en hun sportclubs. Hij is een soort geluksgodje. De Japanners die toen dweepten met het hippe Amerika namen met plezier het kitscherige gelukssymbool over. Daar wordt geen zenboeddhist gelukkig van, toch? 

Mijn laatste stop - met de metro hoef je geen rekening te houden met afstanden - is het Umeda Sky Building. Niet het hoogste gebouw van Osaka, er zijn nog twaalf voorgangers. Toch is het een bekend zicht in de stad. Twee torens van veertig verdiepingen zijn in de sky met elkaar verbonden door een rond platform, de 'zwevende tuin'. Met lift kan je bijna tot boven, daarna - en vanaf dat punt moet je ook betalen - neem je de roltrappen naar het uitzichtpunt. De pas opgestegen vliegtuigen zijn heel dichtbij. Het is helder weer en mijn blik dwaalt ver over de stad. Een voldane zucht en een selfie op een geslaagde dag in Osaka! 

 

 

 

 

Fotoalbums van locatie «Osaka»

Osaka: something old, something new... (47)

16 Juli 2015 | Japan 2015 | Japan | Laatste Aanpassing 09 Augustus 2015

 

Plaats een Reactie

Anneleen @Cathy: ik vind het mannetje griezelig, misschien zijn er die het een mooi en grappig ding vinden hé! Geplaatst op 11 Augustus 2015
Cathy Wat een contrasten: die tempel en de laatste foto's! En mooi staan die kwallen er op. Griezelig mannetje van goud en die komt uit Amerika? Ik ga dat opzoeken. Geplaatst op 10 Augustus 2015

 

      
This site is only viewable in landscape mode !
Session Tracking