Reisverhaal «Kyoto: Op zoek naar verwondering»
Sakura trip 2018
|
Japan
|
2 Reacties
03 April 2018
-
Laatste Aanpassing 01 Mei 2018
Hoe zou het zijn met de gouden en zilveren tempel? Wie klimt de heuvel van Fushimi Inari helemaal naar boven onder de ellenlange rij rode toripoortjes? Is het bamboebos in Arashiyama in de lente fotogenieker dan in de klamme zomer?
Ik weet het niet en ik zal het niet weten.
Ik bezoek Kyoto voor de tweede keer. Bij het maken van mijn reisplanning wou ik instinctief terug naar al die mooie plaatsen. Mijn reisgeweten vond dat niet verantwoord en sprak me streng toe. Ik luisterde gehoorzaam en maakte een reisplanning op met nieuwe plaatsen in en rond de stad. Hopelijk heeft Kyoto voldoende trekpleisters om mij voor een tweede keer te bekoren.
***
In dit seizoen is er maar één echte hoofdattractie: de sakura of kersenbloesems. Mijn reisplanning is dan ook helemaal gericht op hanami of het bekijken van die kersenbloesems. Zo kom ik in de Botanical Garden van Kyoto terecht. Picknick ik onder de bomen rond het Imperial Palace en bezoek ik het Nijo kasteel. Met dat extra vleugje poederroze van de bloesems heb ik geen roze bril nodig.
Zo een pure bloesem die zich na een harde winter aan de tak ontpopt, is een mooi wonder van de natuur. Als je die bloesems met een oneindig aantal vermenigvuldigt, dan heb je een spektakel. Als je je overlevert aan die natuurpracht, onderga je het sakuraritueel pur sang. Dat het een kortstondig fenomeen is, vergroot de aantrekkingskracht. De opgewonden sfeer die errond hangt, is een ervaring op zich.
Nu begrijp ik waarom in alle reisbrochures het Pad der Filosofen verheerlijkt wordt. Onder een luifel van kersenbloesem wandel ik langs het geplaveide pad aan het kanaaltje. Bij mijn vorige bezoek zag ik de charme niet. Ik stapte toen in de regen van de Ginkakuji, de zilveren tempel, langs het pad naar een paar minder bekende tempels. Het woekerende felgroene mos fleurde het grauwe weer wel een beetje op en schiep een sprookjeswereld voor mijn hersenschimmen. Nu zijn het de honderden kerselaars, samen met een horde bezoekers, die zorgen voor animo. Het pad is een roze explosie.
Een van de beroemdste filosofen van Japan, Nishida Kitaro, zou al mediterend dit pad dagelijks bewandeld hebben, op weg naar de universiteit van Kyoto. Of het nu regende, sneeuwde of de kerselaars bloeiden. Met zijn naam heeft het pad niet veel meer te maken. Dan was de eenzame zomer geschikter om in gedachten verzonken te zijn. Nu struikel ik over de toeristen. Geen tijd voor bespiegelingen.
De voorspelde regen blijft uit en ik kan het niet over mijn hart krijgen om binnen te gaan in het National Museum of Modern Art. Het is het knaloranje van het Heianschrijn dat me door de poort naar binnen lokt. Of beter gezegd, naar buiten, naar de tuinen rond het schrijn. Het zachte roze gaat wonderwel goed samen met het vermiljoenrood.
Gelukkig geven de bloesems veel kleur. De andere bloemen zijn nog halsstarrig groen. Een blauweregen probeert al en verraadt zo dat hij eigenlijk wit is. De Japanse irissen geven nog niet veel prijs, behalve dat het veelbelovend moet zijn als ze allemaal blauw bloeien. Ooit moet het mij toch lukken om een irissentuin in volle bloei te zien...
De avond valt. De regen ook. De buurt rond Kawaramachi vind ik ideaal om te logeren. Na een lange dag kan je nog even opgaan in de drukte van de winkels. Van souvenirwinkeltjes tot grotere shoppingmalls. Ideaal bij regenweer. De eerste dagen in Kyoto zitten goed. Ik ga met de toeristenstroom mee onder de overdekte winkelgalerijen tot aan de Nishiki markt. Ik zoek er dezelfde sake, speciaal voor het flesje dat nu een sakura-design heeft. In dezelfde ramen-bar eet ik mijn favoriete tsukemen of dipping noodles. Ik loop de straten op en af om de leuke winkeltjes van weleer terug tegen te komen. Ik heb in de stad veel nieuwe wonderlijke plekjes ontdekt, maar een beetje nostalgie mag toch ook.
(Nota bij de tekst voor wie mijn reisplan zou willen volgen: ik bezocht de bezienswaardigheden van dit verhaal verspreid over twee dagen.)
Praktische informatie
Comicap Capsule Hotel, Higashigawa-cho 525 1-4F, Nakagyo Ward, Kyoto, +81 75 254 7330, http://comicap.co.jp, Standard Capsule Room - Lower level, 1 nacht, €47 (opgelet: Kyoto is heel duur om te overnachten + de sakura-periode is nog eens extra duur)
Kyoto Botanical Garden + green conservatory, 400yen, €3 - voor de noordkant: metro Kitayama (op de Karasuma-lijn), voor de zuiderkant: metro Kitaoji. Ik koos voor de noordelijke kant om dan te eindigen zuidelijk en zo te voet naar het Imperial Palace te gaan.
Nijo kasteel + tuinen, 600yen, €5, 9u-17u (laatste toegang om 16u) - opgelet hier stromen de tourbussen vol toeristen toe. Naar Japanse gewoonte gaat rijtje schuiven naar de ticketautomaten heel vlot. Lonely Planet raadt aan om 's ochtends te komen. Ik las deze raadgeving pas als ik er rond 15u stond aan te schuiven.
Heian jingu, schrijnen zijn gratis te bezichtigen, maar voor de tuinen moet je toegang betalen, 600yen , €5 - deze tuin is echt de moeite. In elk seizoen zal er wel iets in bloei staan. Ik hoop ooit eens een irissentuin in volle bloei te zien.
Kyo Tsukemen Tsurukame, overheerlijke ramen om te dippen, in een mini-restaurantje, in een mini-straatje tussen de overdekte straten Teramachi dori en de Shinkyogoku dori, dichtbij de Shijo dori
