Reisverhaal «Boven andere wolken»
Little Tibet 2014
|
Indië
|
7 Reacties
04 Juli 2014
-
Laatste Aanpassing 05 Juli 2014
"You go to Leh?", vraagt de douanebeambte als ik in de luchthaven van New Delhi door de paspoortcontrole ga.
"Euh", aarzel ik. Is dit een strikvraag? Ik besef dat het niet het moment is om te liegen. Dus antwoord ik bevestigend.
"First time in India", vraagt hij verder.
"Yes, maar mijn vriendin niet." Intussen wijs ik naar Isa die aan een andere balie staat en waar ze helemaal niets over Leh vragen. Hij geeft mijn paspoort terug en ik ben opgelucht dat dit het officiële einde is van onze visumperikelen.
Na een nacht vertoeven op de luchthaven starten we het laatste traject voor we onze eindbestemming ook in fysieke vorm bereiken. Alles verloopt vlot en volgens uur, maar de slapeloze nachten en dagen beginnen door te wegen. Maar dit is geen vlucht waar je je ogen sluit om een dutje te doen. Na een half uur vliegen we boven een dik wolkendek waar de toppen van de Himalaya door priemen als rotsachtige formaties met wit poedersuiker op. Tijdens de landing scheren we over de toppen en tussen de rotswanden. Op een kleine landingsbaan, ingesloten door de bergketen, zetten we voet aan wal op 3500 meter hoogte.
Onvoorstelbaar. We zijn er geraakt.
Deskit Villa wordt onze thuis voor de komende dagen. Acclimatiseren en rusten - om niet teveel last te hebben van hoogteziekte - is ons eerste plan. Als we om 9u al in onze kamer mogen, voeren we dat plan ook meteen uit.
In de namiddag zakken we af naar het stadje. Een meisje van het guesthouse loopt ons een stuk voor om de weg te tonen. In het centrum van Leh worden we in de tijd terug gekatapulteerd. Een oude rotsstenenstad geperst tussen de flanken van de Himalaya. De heilige koeien doen ongehinderd hun ding. Kleine winkeltjes en grote ambachten. Met daartussen massa's guesthouses, restaurants en souvenirshops. Voor ons de perfecte uitvalsbasis om Ladakh te verkennen.
