Reisverhaal «Travel light met een Polaroid in zakformaat»
Onder mijn wolken
|
België
|
3 Reacties
22 Mei 2013
-
Laatste Aanpassing 25 Mei 2013
Hij is er! Er moet nog een beetje aan
gesleuteld worden, maar hij is er!
Mijn Polaroid SX 70.
De trigger verschool zich in een
reistijdschrift waar ze reclame maakten voor een Fujifilm Polaroid toestel. Een
grappig ding dat me herinnerde aan Funny, het polaroidtoestel van Babs dat
meereisde met Anne en mij naar Tunesië. Wat vonden we het vermakelijk als er
een grappige foto uit het toestel rolde. Toch verklaarde ik mijn reisgenote gek
dat ze zo’n groot toestel meesleurde.
Reisgadgets moeten leuk en handig
tegelijkertijd zijn. Mooi ook, natuurlijk, maar vooral licht en gemakkelijk op
te bergen. Mijn reismotto is travel light. En dan laat ik mij meeslepen door
een gadget uit een reclame…
“Mag ik de foto al omdraaien?”,
vroegen we ongedurig. Een kordaat neen was meestal het antwoord. “Nog even
geduld.” Dat is mijn vage herinnering aan de Polaroids van uit mijn kindertijd.
Geduld hebben we de dag vandaag niet meer met onze reisfoto’s. Een klik, een
blik op het schermpje, goed- of afkeuren, deleten, opnieuw fotograferen… en
weer van voor af aan. Instant fotopret. Tijdens mijn eerste reisjes gebruikten
we nog fotorolletjes. In Portugal trokken we wel twaalf filmpjes vol. Jammer
genoeg was er eentje onherroepelijk verloren gegaan. Foto’s van Coïmbra hebben
we niet. Zelfs als je nu per ongeluk foto’s delete op je computer bestaan
er programma’s om ze terug op te sporen. Dat overkwam mij onlangs met een deel
van mijn foto’s van Barcelona.
En dan brachten we na de trip onze
rolletjes bij de fotograaf binnen. Nog twee weken geduld en je kon de
fotomapjes ophalen. Dan kreeg je te zien welke foto’s gelukt of mislukt
waren. Een vinger voor de lens, ogen dicht, een rare snoet… het had charme. In
het digitale fototijdperk poseer je tot je tenminste op één foto appetijtelijk
staat. Met een vingerklik kunnen we daarna onze foto’s met onze vrienden of met
onbekenden delen. Constante fotopret.
Intussen slibt de map Afbeeldingen op
je pc dicht met foto’s, gelukt, mislukt en compleet overbodig.
Nu mogen jullie mij gek verklaren. De
internetzoektocht begon en werd verder gezet door mijn broer. Hij botste op een
jaren zeventig toestel in compact formaat. De nieuwe digitale polaroidtoestellen
had hij al wegens te zwakke kwaliteit afgekeurd.
Nu alleen maar hopen dat ik de knepen
van het analoog trekken tijdig onder de knie krijg!
