Reisverhaal «Er was eens een lesbohemd en een kakmadam...»
Onder mijn wolken
|
België
|
2 Reacties
26 Mei 2013
-
Laatste Aanpassing 26 Mei 2013
Een rugzaktoerist ziet er sjofel uit en maalt er niet om.
Na een week of twee reizen hangt mijn afritsbroek als een harembroek aan mijn lijf. Gelukkig zitten er rokjes in mijn bagage. Ook al ontsieren etterende muggenbeten mijn benen. Mijn haar kleeft in mijn nek van de vochtige warmte en dus draai ik het gemakshalve in een klein staartje. En mijn tevasandalen zitten zo comfortabel dat ze pantsers rond mijn voeten vormen. Knalroze pantsers weliswaar. Roze fleece, roze regenjas... al ziet die er al iets beter uit dan mijn afgedankte fluo oranje K-way.
Ik pieker er ook niet over, of toch meestal niet, en dus soms ook even wel.
"Waarom bestaan die niet met bloemetjes", zuchtte ik tegen de verkoper van Avventura terwijl ik hem het hemd met ruitjes teruggaf. Vorig jaar besloot ik om mijn reisoutfit te pimpen met enkele degelijke stuks. Licht, ventilerend, sneldrogend, UV-bescherming... De verkoper zuchtte al even luid terug. Het was duidelijk dat zijn klanten daar nog niet eerder hadden over geklaagd. Als alternatief wees hij naar een rek met beige hemden. Ik rolde iets te opvallend met mijn ogen. "Dat is nochtans het beste kleur in de tropen", probeerde hij. Ik bedankte vriendelijk en probeerde het geruite hemdje nogmaals. Rarara, roze ruitjes.
Een weekend voor vertrek wou ik per se nog iets degelijk met lange mouwen. Hetzelfde scenario speelde zich af in de Jack Wolfskin store. Ik kocht er al een mooi (en achteraf gezien ook praktisch) rokje. De hoogdringendheid liet mij foute beslissingen nemen. Ik kwam naar huis met een geruit hemd met lange mouwen, in een felblauwe kleur. Dat vond de verkoper toch, ik vond het nog bescheiden blauw. Gekocht was gekocht. Het hemd belandde onverbiddelijk op mijn goed uitgekiende bagagelijstje.
Gelukkig zijn er maar een paar foto's en één getuige van. Ik droeg mijn hemd en doopte het meteen oneerbiedig tot mijn lesbohemd. Sorry voor de stereotypering. Kathleen en ik hebben er af en toe toch hartelijk om moeten lachen. Nu hoor ik jullie scanderen: tonen, tonen...
"Neem je je lesbohemd mee?', informeert Isa nieuwsgierig. Ik stel haar gerust. Het blijft thuis. Nu heb ik me trouwens op kleedjes gestort! Met bloemetjes. En een knaloranje. Wat had je verwacht? In Sint-Petersburg en Moskou wil ik er tussen de Russische fashionista's iets beter gekleed bijlopen!
Volgend jaar neem ik mijn hemd terug mee en doe ik het in Birma aan iemand cadeau...
